"صادق" نیستم من "شیدا"م!

آناتول فرانس معتقده: "دانایی سرچشمه شادیست"

فک کنم شعار ریونکلایی ها هم همین بود: "دانایی تواناییست"

باید همچین چیزی بوده باشه

من که نمیخواستم فیلسوف بشم!

نمیدونم این بهای فیلسوف شدنه یا دانا شدن؟!

به هر حال قرار بود نتیجه ی "دانایی" خوشایند باشه

شایدم

بسی چسبییییییدم به "حماقتم"!

اگه بخوام صادق باشم:

1- باید بگم که خیلی وقته دارم به این نتیجه ی موذی و نامطلوووب فک میکنم

2- که دراینصورت دیگه "خودم" نخواهم بود چون من "شیدا" هستم نه "صادق"!

----------------------------------------------------

پی نوشت (1) : بگمونم فهمیده م احمق تر از خودم کیا باشن، هر ابله ایی که منو بهتر و بزرگتر از خودم ببینه!

پی نوشت (2) : من خودم خودمو خیلی بزرگ می بینم