بازم اسفند و اینبار جدی جدی یه قرن دیگه!!

خوب شد خدا عود رو خلق کرد.. بهتر از سیگاره حداقل..

خب امروز 25 بهمنه و دیگه چیزی تا تولدم نمونده

حدود دو هفته س که آزمایشگاه سپهرم.. 

دیگه نمیخواستم کار جدیدی رو شروع کنم اما نتونستم

همه چیز همچنان مثل قبله:

زیبا و جذاب و موفقم.. کللی کتاب خوب دارم..

درواقع چیزی کم و کسر ندارم!!

دارم وارد 35 سالگی میشم و خودم هم نمیتونم باورش کنم

منو چه به بالای 22 سال؟!!

همچنان دنبال آرامشم و درک نمیکنم چرا باید بخوام تو این دنیا ادامه بدم؟!!!

از آدما خوشم نمیاد اما چرا بازم دلم واسشون میسوزه؟!!

بقول شاعر چرا دنیا پره از  حادثه های وارونه؟!!

#اسکار_وایلد میگه: آدمی هر چیزی را که دوست دارد، می کشد..

تجربه ثابت کرده: هر چیزی که آدم دوسش داره هم آدمو می کشه!!

این اواخر خیلی رفتم کافه و رستوران

دیگه حالم بهم میخوره

سینما هم که فیلماش آشغالن

حتی کبابیارو هم امتحان کردیم

سیگار هم مزخرفه

همه چی بطرز حال بهم زنی تکراریه

یین و یانگ، خیر و شر، دیو و فرشته ...

یه چیزی باید باشه که بال آدم بشه.. 

امکان نداره که نباشه

پس امید که میگن چیه؟!

راحتترین چیزی که میشه باهاش پرواز کرد و جدا شد و رفت چیه؟

مساله بعدی مقصده!

کجا باید رفت.. به کجا باید رسید؟!

--------------------------------------------------

پ.ن: داشتم فک میکردم حق با #نیچه س: خدا مرده!