تقدس فوری

خداوندا، از شک های ما مراقبت کن، زیرا شک، شیوه ای برای نیایش است. و شک 

است که ما را به رشد وا می دارد، چرا که وامی داردمان که بی ترس، به پاسخ های 

بی شمار یک پرسش بنگریم . و تا این امر ممکن باشد، 

خداوندا، از تصمیم های ما مراقبت کن، زیرا که تصمیم شیوه ای برای نیایش است. 

به ما شهامت ببخش، تا پس از شک بتوانیم میان دو راه یکی را برگزینیم. که "آری" 

ما همواره "آری" باشد و "نه" ما همواره "نه". که وقتی راهی را برگزیدیم، دیگر به 

پشت سر ننگریم و نگذاریم پشیمانی، روح ما را ویران کند. و تا این امر ممکن باشد، 

خداوندا، از اعمال ما مراقبت کن، زیرا عمل، شیوه ای برای نیایش است. کاری کن 

تا نان روزانه ی ما، بهترین ثمره ای باشد که درون خویش داریم. که بتوانیم، پس از 

کار و عمل، اندکی از عشقی را که دریافت می کنیم، نثار کنیم. وتا این امر ممکن 

باشد، 

خداوندا، از رویاهای ما مراقبت کن، چرا که رویا داشتن شیوه ای برای نیایش است. 

کاری کن تا فارغ از سن وسال و شرایط، شعله ی مقدس امید و پایداری را در قلب 

خود روشن نگاه داریم. و تا این امر ممکن باشد، 

خداوندا، همواره به ما شیفتگی ببخش، زیرا شیفتگی، شیوه ای برای نیایش است. 

شیفتگی است که ما را به آسمان و زمین می پیوندد، به بزرگسالان و کودکان، و به 

ما می گوید آرزو مهم است و سزاوار تلاش ما. شیفتگی است که به ما می باوراند 

همه چیز ممکن است، اگر به آنچه می کنیم، کاملا متعهد باشیم. و تا این امر ممکن 

باشد، 

پروردگارا، از زندگی ما مراقبت کن، زیرا زندگی یگانه راهی است که برای 

تجلی معجزه ی تو داریم. باشد که زمین، همچنان بذر را گندم کند و ما همچنان 

گندم را نان کنیم. و این ممکن است، تنها اگر عشق بورزیم، هرگز تنها نمانیم. 

همراهی ات را همواره ارزانی ما کن و همراهی کن مردان و زنانی را که شک 

دارند، عمل می کنند، رویا می بینند، شیفته اند و زندگی می کنند، به گونه ای 

که انگار هر روزشان، سراسر وقف جلال توست .  

آمین

 پائولو کوئلیو  

فزت و رب الکعبه...

فزت و رب الکعبه 

 

رساله عشق

برگرفته از کتاب" عطیه برتر" اثر " پائولو کوئلیو" انتشارات " کاروان"

 

اگر به زبان مردم و

فرشتگان سخن گویم و

عشق نداشته باشم، به

نحاس صدا دهنده و سنج فغان

کننده ماننده شده ام.

اگر صاحب عطیه ی پیشگویی باشم و

آگاه باشم بر تمام اسرار و بر تمامی

دانش ها  ؛ اگر ایمانم چنان کامل باشد ، تا آن جا

که کوه ها را جا به جا کنم ،

و عشق نداشته باشم ،

هیچم.

و اگر تمامی اموالم را میان فقرا تقسیم کنم

و اگر بدن خود را به آتش بسپارم ،

اما عشق نداشته باشم ،

هیچ حاصلی به دستم نیست.

عشق ،

بردبار است،

عشق مهربان است،

در آتش حسد نمی سوزد،

کبر ندارد، غرور ندارد،

اطوار ناپسندیده  ندارد،

نفع خویش را خواهان نیست،

خشم نمی گیرد،

سوء ظن ندارد،

از ناراستی شاد نمی شود، اما

با راستی به شعف می آید.

در همه چیز صبر می کند،

همه را باور می کند،

همواره امیدوار

است ، و همواره ،

بردبار.

عشق

هرگز نابود

نمی شود ، اما

پیشگویی ها نیست

می شوند و زبان ها  پایان

می یا    بند  و  دانش

زایل  می شود  . زیرا

دانش   ما  جزیی  است  و

پیشگویی    ما   جزیی  است ،

اما   آن گاه   که  کامل  بیاید ،

جزیی   نابود  خواهد  شد.

اینک     اما   ،    سه چیز     می ماند :

ایمان  ،  امید  ،  و    عشق .

اما   برترین آن ها ،

عشق        است.

عشق. اگر عشق بورزید ، در ماورای شریعت اید، حتا اگر بر این آگاه نباشید.

عشق مستلزم اینست که از تمامی قوانین خداوند پیروی کنیم.

آن گاه که کسی عشق می ورزد، دیگر لزومی ندارد که از او خواسته شود پدر و مادرش

 را گرامی  بدارد  یا قتل نکند. برای مردی که نیکبختی هم نوعش را می خواهد ،

توهین است اگر از او خواسته شود دزدی نکند- چگونه می تواند از کسی که دوستش

دارد ، دزدی کند؟ و خواستن این که شهادت دروغ ند   هد  ، صرفا

اطناب کلام خواهد بود- چرا که هرگز چنین کاری نخواهد کرد، همان گونه

که نمی توانیم کسی را وادار به دوست داشتن دیگری کنیم.

پس:                  " عشق اجرای شریعت است"

عشق فرمانی است که توجیه تمامی فرمان های دیگر است.

" عشق زندگی است. عشق هرگز خطا نمی کند، و زندگی، تا زمانی که عشق هست

به خطا نمی رود. در بنیان تمامی مخلوقات، عشق همچون عطیه ی برتر

حاضر است- زیرا هنگامی که هر چیز دیگری به پایان می رسد،

عشق می ماند."

 باشد که انرژی عشق با طلوع آفتاب وجودش متجلی شود.

                                                                " آمین"

 شاد و پاینده باشید.