آناتول فرانس معتقده: "دانایی سرچشمه شادیست"
فک کنم شعار ریونکلایی ها هم همین بود: "دانایی تواناییست"
باید همچین چیزی بوده باشه
من که نمیخواستم فیلسوف بشم!
نمیدونم این بهای فیلسوف شدنه یا دانا شدن؟!
به هر حال قرار بود نتیجه ی "دانایی" خوشایند باشه
شایدم
بسی چسبییییییدم به "حماقتم"!
اگه بخوام صادق باشم:
1- باید بگم که خیلی وقته دارم به این نتیجه ی موذی و نامطلوووب فک میکنم
2- که دراینصورت دیگه "خودم" نخواهم بود چون من "شیدا" هستم نه "صادق"!
----------------------------------------------------
پی نوشت (1) : بگمونم فهمیده م احمق تر از خودم کیا باشن، هر ابله ایی که منو بهتر و بزرگتر از خودم ببینه!
پی نوشت (2) : من خودم خودمو خیلی بزرگ می بینم